Even voorstellen

Ik ben Elsemieke Tijmstra en ik woon in Ede. Ik word 2 april a.s. 17 jaar. In 2000 ben ik begonnen met paardrijden, deze zomer rijd ik dus 11 jaar.
Ik heb veel verschillende dingen gedaan:
Zoals ieder ander ben ik begonnen op een manege, dit was de Folio Hoeve. Daar heb ik leren rijden, als je het zo kan noemen. We reden in lessen met 13 kinderen, allemaal achter elkaar aan in een rijtje. Ik heb daar maar een jaar gereden. Ik vond het er helemaal niet leuk, dus gingen we op zoek naar een andere manege.
Die vonden we in Otterlo. Manege de Mossel was een hele gezellige manege, met leuke mensen en kleinere groepen. Toch ben ik hier heel bang geworden voor het paardrijden. Toch is de angst langzaam weggezakt, gewoon door het te blijven doen. Nu ken ik helemaal geen angst meer, soms zelfs tegen het naïeve aan… In de tijd van De Mossel heb ik kennisgemaakt met een heel andere manier van omgaan met paarden. Samen met een vriendin die bij mij in de les reed ben ik een paar dagen naar een kennis van haar ouders gegaan. Het was daar zó geweldig! Het was een hele andere manier van rijden en van omgaan met paarden. Ik was meteen verkocht. Zó moest het, zó wilde ik het! Helaas was het niet mogelijk dit op Manege de Mossel te realiseren. Ik heb tot het eind van de zomer in 2006 op manege de Mossel gereden. Toen moest deze door privéomstandigheden sluiten.
Niet lang daarna had ik alweer iets anders gevonden. Dit was precies wat ik wilde. Ik kreeg een leasepaardje, de Appaloosa Taspo, op de Maesberg in Arnhem. Hier kwam ik voor het eerst in contact met de academische rijkunst. Er ging een wereld voor me open. De academische rijkunst was zo anders, zo veel mooier, zo veel vriendelijker tegenover het paard. Op De Maesberg staan de paarden in een bewegingsstal, iets wat ik ook zo’n mooi systeem vind. En het lag direct aan de rand van het bos. Oftewel, dit was de hemel op aarde. Ik heb van Sonja Braafhart de academische rijkunst geleerd. Ik heb tot eind 2008 op de Maesberg gereden.
In januari 2009 zat ik weer in Otterlo, op Greenwood Farms. Ik had daar een ander leasepaard, de Andalusiër Mayor. Daar heb ik western rijden geleerd. Ook gaaf! Ik heb maar kort van Mayor kunnen genieten, want zijn eigenaresse wilde hem toch verkopen. Zij heeft wel voor me kunnen regelen dat ik op zaterdag de stallen van Greenwood Farms (een draverstoeterij) uit mocht mesten en in ruil daarvoor gratis een Quarter Horse berijden, Pebbles. Hierdoor heb ik het western goed onder de knie gekregen. Toch was dit ook niet ideaal. Otterlo is, net als Arnhem, te ver om te fietsen, dus moest ik steeds gebracht worden. Ook was ik de hele zaterdag aan het uitmesten, terwijl dat juist één van de weinige dagen zou zijn waarop ik zou kunnen rijden.
In de zomervakantie van 2009 ben ik via Marktplaats in Wageningen terecht gekomen. Daar zorgde ik voor Allegro. De eigenaresse van Allegro ging voor haar studie een half jaar naar Suriname, en in die tijd heb ik Allegro voor haar verzorgd. Daar heb ik wéér op een andere manier geleerd met paarden om te gaan, veel door middel van grondwerk. Begin 2010 was de eigenaresse weer terug en heb ik een tijdje helemaal niks met paarden gedaan.

Toch begon het na een paar maanden weer te knagen. Via Sonja Braafhart van de Maesberg, ben ik hier bij MeerPaard terecht gekomen. In oktober 2010 ben ik begonnen, ik help Marieke met het rijden en de verzorging van de vier paarden. Ik rijd tot nu toe alleen Irma, volgens de academische rijkunst.

Ik ben echt gek op dat paard. Ze is zo fijn! Ze gaat voor je door het vuur en als ze een oefening niet doet, dan weet je dat jij een verkeerde hulp geeft of je zit niet goed is. Het perfecte leerpaard! Ik krijg eens in de zoveel tijd les van Marieke, zodat ik steeds een stapje verder kom. Laatst zijn we het bos in gegaan, genieten voor paard en ruiter! Het is en zal altijd heerlijk blijven om tussen de bomen door te crossen. Het is zo leuk om met vier stuk voor stuk zo verschillende paarden te werken.